

Дар ҷамъомади тантанавӣ раиси ноҳияи Варзоб Дамонзода Хусрав Назаралӣ, роҳбарони ҳифзи ҳуқуқи ноҳия, муовинони раиси ноҳия, роҳбари дастгоҳи раиси ноҳия, сардорони раёсат, шуъба ва бахшҳои мақомоти иҷроия ва воҳидҳои сохтории он, намояндагони Кумитаи иҷроияи Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон, раисони ҷамоатҳои шаҳрак ва деҳот, соҳаҳои маорифу фарҳанг ва тандурустӣ, вакилони халқ, собиқадорони меҳнат, волонтёрони бахши кор бо ҷавонон ва варзиш, аъзои намояндагии Ташкилоти ҷамъиятии ҷавонон «Созандагони Ватан» ва гирандагони стипендияи президентӣ ва раиси ноҳия иштирок намуданд.

Нахуст, раиси ноҳияи Варзоб Дамонзода Хусрав Назаралӣ бо сухани табрикотии хеш баромад намуда, дар оғоз сокинони ноҳияро бо ин ду ҷашни бошукуҳ шодбош гуфта, барояшон тансиҳатӣ, хонаободӣ ва дар фаъолияти корӣ комёбиҳои нав ба нав таманно намуданд. Инчунин, иброз доштанд, ки таҷлили ин санаҳои таърихӣ, ҷашни миллию давлатӣ барои ҳар як фарди кишвар аҳамияти басо муҳим дорад. Зеро имрӯз, ҳар яки мо, ояндаи худро бо дастгириҳои бевоситаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои муаззами миллат, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дурахшон мебинем ва дарк менамоем, ки ояндаи мо ба фарҳанги забондонию ватандорӣ вобастагии комил дошта, аз забон ва фарҳанги миллии модариамон сарчашма мегирад.
Дар баробари ин, раиси ноҳия таъкид карданд, ки воқеан ҳам, забони ширину шевои тоҷикӣ дар ҷараёни рушду инкишофи худ аз замонҳои дури таърихӣ ҳамчун омили муҳимтарини муттаҳидкунанда, унсури ҳастӣ ва бақои умри миллати куҳанбунёди мо роҳи душвору пурпечутобро сипарӣ карда, дар замони муосир низ ба сифати яке аз пояҳои бунёдии давлатдорӣ дар таҳкими ваҳдату иттиҳоди аҳли ҷомеа хизмат мекунад. Аз ин рӯ, маҳз забони тоҷикӣ аз вуҷуд доштани миллати тоҷик дарак медиҳад ва ҳастии миллати тоҷикро дар олам бо номи Тоҷикистон муаррифӣ менамояд, зеро бо ин забон санадҳои ҳуқуқии байналмилалӣ ва осори илимиву адабии халқҳои ҷаҳон тарҷума мешаванд, созишномаҳо ва қарордодҳои муҳими байналмилалӣ таҳия мегарданд, аз минбарҳои бузургу муътабари ҷаҳон забони давлатии мо садо дода, дар сатҳи ҷаҳонӣ беш аз пеш маҳбубият касб менамояд. Ин моро водор месозад, ки ба забони худ арҷ гузорем ва барои рушду такомули он шароитҳои заруриро фароҳам оварем.
Ҳамзамон, Дамонзода Хусрав Назаралӣ давоми суханронии худ ибрози андеша намуданд, ки боиси ифтихор ва сарфарозии тамоми мардуми тоҷик аст, ки дар даврони истиқлоли миллӣ мақому манзалати омӯзгор пайваста боло меравад. Ин ҳама аз ғамхориҳои рӯзафзуни маорифпарваронаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба соҳаи маориф паём аз он мерасонад, ки муаллим воқеан чароғи маърифати ҷомеа мебошад.

Дар рафти чорабинӣ ба собиқадорон ва омӯзгороне, ки дар тарбияи насли наврас саҳми муносиб ва чашмрас гузоштаанд, бо нишони «Аълочии маориф ва илми Тоҷикистон» ва ифтихорномаву сипосномаҳои Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии ноҳияи Варзоб қадршиносӣ гардидаанд.
Ба ифтихори чорабинии мазкур аз ҷониби бахши фарҳанг, хонандагони муассисаҳои таҳсилоти миёнаи умумии ноҳия ва ҳунармандони шинохтаи ҷумҳурӣ барномаи бошукӯҳи идона ва рангини ҳунарӣ пешкаши ҳозирин гардонида шуд.













