Диданд: 53

ТЕРРОРИЗМ ВА ЭКСТРЕМИЗМ ДАР ТОҶИКИСТОН

         Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон чунин таъкид менамоянд: «Миллате, ки тафаккури миллӣ, таъриху адабиёт, забон, расму ойин ва арзишҳои фарҳангиашро аз даст медиҳад, истиқлолияти худро пуштибонӣ карда наметавонад. Миллате, ки хотираи таърихиашро пос намедорад, хоҳ нохоҳ тафаккураш ғуломона гашта, истиқлолияти миллиашро аз даст медиҳад.  Ҳифз накардани таърихи миллат ба инкори гузашта бурда мерасонад». Бояд зикр намуд, ки тамоюлҳои геопалитикии ҷаҳони имрӯза – терроризму экстремизм ва дигар ҷараёнҳо омилҳои бевоситаи заифкунандаи пояҳои Истиқлолияти давлатӣ мебошанд.
         Истиқлолияти давлатии Тоҷикистон дар солҳои ҷанги шаҳрвандӣ зери хатар монда буд. Қувваҳои сеюм барои заиф намудани Истиқлолияти давлатӣ ҳама чораҳои ғаразноки худро андешида буданд. Ба ҳамаи ин нигоҳ накарда, Ҳукумат ва роҳбарияти Тоҷикистон ба масъалаи таъмини ҳуқуқии рушди ҷомеа эътибори ҷиддӣ доданд ва медиҳанд. Таҷрибаи сулҳи тоҷикон аҳамияти миллӣ ва байналмилалӣ касб намуд. Ба сулҳу амнияти бадастовардаи Тоҷикистон сиёсатмадорон ва сарварони созмонҳои бонуфузи ҷаҳон баҳои баланд доданд. Аз ҷумла, сарвари Ассамблеяи байнипарлумонии ИДМ Кратов зимни як баромадаш, ки дар шаҳри Душанбе соли 2000 баргузор гардида буд, қайд кард, ки «…Сулҳи бадастовардаи тоҷикон дар тамоми ҷаҳон чун таҷрибаи нодир эътироф шудааст. Умуман дар тӯли панҷоҳ соли охир он назири худро надорад. Мо дар Ҷумҳурии Тоҷикистон натиҷаҳои амалро мебинем…».
        Вобаста ба хатарҳои глобалии ҷаҳони муосир, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид намудаанд, ки дар шароити рӯзафзуни авзои сиёсии ҷаҳон ва тағйиру таҳаввулоти босуръати он, торафт вусъат гирифтани низоъҳои байнидавлативу байнимазҳабӣ ва авҷи муташаккили фаромарзӣ, ҳимояи марзу буми кишвар ва ҳифзи амнияти давлату миллат барои мо масъалаи аввалиндараҷа ва ҳаётан муҳим ба шумор меравад. Вазъи имрӯзаи минтақа ва ҷаҳон сохторҳои низомиро водор месозад, ки фаъолияти худро ба таври ҷиддӣ тақвият бахшида, барои иҷрои вазифаҳое, ки имрӯз дар назди онҳо қарор доранд, ҳамеша омода бошанд. Зеро рӯйдодҳои охири ҷаҳон, яъне тезутунд гардидани вазъ дар Шарқи Наздик, Осиё, Африқои Шимолӣ, Аврупо ва дигар минтақаҳои дунё нишон медиҳад, ки терроризм ва экстремизм ба хатарҳои аввалиндараҷаи ҷаҳони муосир табдил ёфтааст.
        Имрӯз Ҷумҳурии Тоҷикистон барои ҳимояи сазовори марзҳои худ қодир аст, аммо кишварҳои мазкур низ, пеш аз ҳама, барои ҳимояи манфиатҳои ҳаётии худ бояд аз муборизаи давлати Тоҷикистон ба ин зуҳурот дастгирӣ намоянд. Зеро агар пеши роҳи ин хатар дар марзҳои ҷанубии Тоҷикистон гирифта нашавад, ифротгароию терроризм, ихтилофҳои мазҳабӣ, бесуботию ноамнӣ на танҳо дар саросари минтақаи Осиёи Марказӣ, балки минтақаҳои васеътар аз онро то доманаҳои Чину Русия ва Аврупо фаро мегирад. Ин аст, ки имрӯз марзи давлатии Тоҷикистон марзи устуворӣ, марзи осудагӣ ва суботу амнияти як қатор кишварҳои ҷаҳон мебошад.

Диданд: 99
       Санаи 27-уми ноябри соли равон, дар толори маҷлисгоҳи мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии ноҳияи Варзоб маҷлиси Шӯрои ҳамоҳангсозии мақомоти ҳифзи ҳуқуқи ноҳия бо иштироки раиси Шӯро-прокурори ноҳия муҳтарам Илёсзода Хайриддин, раиси ноҳияи Варзоб муҳтарам Шерализода Муҳамадулло Умар, сардорони шуъбаҳои Вазорати корҳои дохилӣ дар ноҳия полковники милитсия Саидзода Раҳматулло, Кумитаи давлатии амнияти миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ноҳия Акобиров Саидҷон ва сардори нозироти андози ноҳия Абдураҳмонов Наҷмиддин баргузор гардид. 
       Дар маҷлиси Шӯро муовини раиси ноҳия муҳтарам Қосимзода Маҳтоб, роҳбари Дастгоҳи раиси ноҳия Сафарзода Асрор ва аъзоёни Шӯро иштирок намуданд. 
       Сараввал раиси Шӯро-прокурори ноҳия муҳтарам Илёсзода Хайриддин маҷлиси Шӯроро оғоз намуда, масъалҳои дар рӯзномаи маҷлис дарҷ гардидаро ба сами ҳозирин расонид. 
       Сипас муҳокимаи масъалаи "Натиҷаи таҳлилу ҷамъбасти амалияи таҷрибаи тафтишоти судӣ, оид ба парвандаҳои ҷиноятӣ марбут ба дуздӣ дар давраи соли 2019 ва нуҳ моҳи соли 2020" ахбороти муфатиши прокуратураи ноҳия мушовири адлияи дараҷаи 2 Муродзода Эмомиддин ва сардори шуъбачаи кофтукови ҷиноятии шуъбаи Вазорати корҳои дохилӣ дар ноҳия маёри милитсия Султонзода Султон шунида шуд. 
       Баъдан раиси ноҳияи Варзоб муҳтарам Шерализода Муҳамадулло Умар иброз доштанд, ки сабабҳои ба дуздӣ даст задани ҷавонон ва роҳҳои пешгирии он дар ҳудуди ҷамоатҳои шаҳрак ва деҳоти ноҳия кормандони мақомотҳои ҳифзи ҳуқуқи ноҳия дар якҷоя бо кормандони мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии ноҳияи Варзоб корҳои ташвиқотиву таблиғотиро пурзӯр намуда, корҳоро дар ин самт ҷонок намоянд. 
       
 
Орифҷон Олимзода,
мудири бахши Хадамоти муҳоҷират дар ноҳияи Варзоб
 
 
 

Диданд: 101

        Хатари умумиинсонии терроризм ва экстремизм

       Ҳифзи истиқлолият ва ваҳдати миллӣ вазифаи муқаддаси ҳар як сокини ин сарзамин буда, он кафили сулҳу оромӣ, ҳуввияти миллӣ ва суботи кишвар мебошад. Бо шарофати сиёсати хирадмандонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ватани азизамон мунтазам пеш рафта, суботу амнияти мардуми кишвар таъмин гаштааст. 

      Дар замони муосир яке аз ҷиноятҳое, ки ба асосҳои сохти конститутсионӣ ва амнияти давлат хавфи ҷиддӣ ба миён меоварад, ин ҷиноятҳои хусусияти террористӣ ва экстремистидошта мебошад.
Ба муқовимати ҳамаҷониба нигоҳ накарда, дар замони ҳозира ин намуди ҷиноятҳо ҳамоно зиёд шуда истодаанд, ки онҳо метавонанд ба истиқлолият ва амнияти ҳар давлат хатар эҷод кунанд. Имрӯзҳо дар чандин кишвари мусулмонӣ бар асари дахолати доираҳои манфиатдори хориҷӣ манзилҳои зисти аҳолӣ, шаҳрҳо ва ёдгориҳои чандинҳазорсола сӯхтаву валангор шуда, ҳазорон нафар одамони бегуноҳ қурбон мешаванд.
     Борҳост, ки Пешвои миллат вобаста ба низоми нави ҷаҳонӣ ва масъалаҳои глобалии ҳалталаб, аз ҷумла терроризму экстремизми динӣ дар созмонҳои бонуфузи байналмилалӣ ширкат ва суханронӣ намуда, ин зуҳуроти номатлубро маҳкум намудаанд. Натиҷаи таъкид ва огоҳии саривақтии Сарвари давлат буд, ки садҳо нафар волидони ғофил аз ҳолу аҳволи фарзандонашон, ки дар таълимгоҳҳои ифротгароии динӣ ва террористии кишварҳои хориҷӣ қарор доштанд, ба изтироб афтода, барои бозпас омадани онҳо чораҳои қатъӣ андешиданд. Аммо боиси таассуф аст, ки ҷавонони гумроҳ ва бехабар аз аслу нажод ва эътиқоди динии ростгаро дар байни ҷомеаи мо аҳён-аҳён пайдо гашта истодаанд. Онҳо ба доми фиреб афтода, беҳтарин атои Офаридгор – ақли худро ба ҳилаю найрангҳои муғризона ва хоинонаи душманони миллату давлат бохтаанд. Заъфи зиракии сиёсии ҷавонон, арҷ нагузоштан ба арзишҳои миллӣ, расму оини миллӣ, муқаддасоти динӣ ва ғайра ба бадхоҳон имкон медиҳад, ки сафи тарафдорони худро афзун намоянд. Тавре Пешвои миллат изҳор доштанд: “Дар ҷомеаи муосир терроризму ифротгароӣ дар минтақаву кишварҳои гуногуни олам торафт доман густурда, боиси ҳар рӯз ба ҳалокат расидани садҳо нафар аҳолии осоишта ва сарсону овора шудани ҳазорҳо одамони бегуноҳ гардида, зуҳуроти мазкур бар асари сиёсӣ намудани дини мубини Ислом ҳоло ба таҳдиди бузурги ҷаҳонӣ табдил ёфтааст. Ба номи дини мубини Ислом анҷом додани амалҳои террористиву ифротгароӣ имрӯз ба як зуҳуроти бисёр нангин ва ташвишовар мубаддал гардидааст”.
     Таҳлили ҷараёни вазъи вобаста ба мубориза бар зидди терроризм ва дигар зуҳуроти экстремизм (ифротгароӣ) гувоҳӣ медиҳад, ки дар айни замон терроризми байналмилалӣ ба минтақа таҳдид менамояд ва он беш аз пеш хусусияти трансмиллӣ ва глобалӣ пайдо мекунад. Дар чунин шароит Тоҷикистон дар ҳудуди кишвар ва ҷаҳон ташкил додани системаи муассири мубориза бар зидди экстремизмро вазифаи афзалиятноки худ мешуморад.
      Имрӯз дар ҷаҳон садҳо ҳизб, созмон ва ҳаракатҳои иртиҷоӣ номи исломӣ гирифта, барои ба сари қудрати сиёсӣ ва ҳокимияти давлатӣ омадан нерӯҳои имониро дар ҳамин самт сӯйистифода мекунанд. Худованд дар Қуръони карим мусалмононро ба ваҳдат, ягонагӣ ва дур будан аз парокандагиву нифоқ даъват намудааст. Аммо бар хилофи ин маънии Қуръон дастгоҳ, гурӯҳ, ташкилот ва афроди мансабхоҳ садҳо созмон ва ҳаракатҳои фитнаангезро дар байни уммати исломӣ таъсис дода, ба онҳо номҳои исломӣ гузоштаанд, то аҳли имон аз нақша ва барномаҳои ҷаҳонсӯзашон воқиф нагарданд. Ҷавонони ноогоҳу ғофил ба доми пешвоёни каззоб, воизони нопок ва мубаллиғони созмон ва ҳаракатҳои иртиҷоӣ афтида, қурбони дасиса ва ақидаи ботили онҳо мегарданд.
      Имрӯз мушкилӣ дар он аст, ки бинобар бехабарӣ ва заъфи иттилооти динӣ-мазҳабӣ баъзе аз ҷавонон андешаҳои заҳрогин ва хатарзои ифротгароёнро ҳамчун ормонҳои исломӣ ва роҳи наҷоту саодати худ пазируфтаанд. Бисёре аз ҷавонони камтаҷриба ва бехабар аз дин барои дарёфти ормонҳои исломӣ ва имонии худ ба равияҳои “Салафия”, “Ҳизб-ут-таҳрир”, “Ансоруллоҳ” ва “Рофизия” ворид гаштаанд.
      Ба хотири ҳифзи Истиқлолият, Ваҳдат, Ватани азизамон ва муқаддасоту арзишҳои инсонмеҳварии фарҳанги миллию мазҳабӣ имконият дорем, ки сирру асрори ҳаракатҳои тахрибкор ва ҳадафҳои ботил ва афкори номашрӯъашонро дар ҷомеа ошкор созем, то шаҳрвандони азизамон аз оқибатҳои хатарноки онҳо дар амон бошанд.

Диданд: 93
ПАРЧАМИ ДАВЛАТӢ ИФТИХОРИ МИЛЛАТ
 
       Парчами давлатӣ барои мардуми шарафманди Тоҷикистон ҳамчун рамзи ватандорӣ, нангу номус, худшиносиву худогоҳӣ ва ваҳдати миллӣ хизмат мекунад ва ба мо дар ҷодаи ободониву созандагии сарзамини аҷдодиамон рӯҳу илҳоми тоза мебахшад.  
                                                                                                                                                                                                      Эмомалӣ Раҳмон
 
       Миллати тоҷик, дорои таърих ва сунатҳои хеле қадимии давлатсозию давлатдорӣ мебошад, ки аз давраҳои бостонӣ соҳиби давлатҳои мутамарказ ва рамзу рукнҳои хоси он буд.
       Парчам яке аз рамзҳои давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ба шумор меравад.   Дар бобати Парчами миллӣ қонун ва санадҳои меъёрии ҳуқуқӣ қабул шудааст.  Ин санадҳо имконияти истифодаи барҷастаи парчами давлатиро дар ҳамаи муассисаҳои давлатӣ ва корхонаҳо фароҳам меорад. Инчунин, арҷгузории расмӣ чун ифтихори миллӣ ва рамзи ватандории пиндоштани ҳамаи шаҳрвандони Тоҷикистон мебошад ифода мекунад.
       Парчам ҳамчун рамзи давлатӣ пеш аз ҳама нишонаи давлати ташаккулёфтаи комилҳуқуқи тоҷикон мебошад. Имрӯз он нишонаҳое, ки дар парчами мо дида мешавад, ифшогари тавоноии кишвар ва давлатдории тоҷикон аст, ки мардуми сарбаланди тоҷикон зери сояи Парчами миллӣ пирӯзии кишвари хешро мебинад.
       Парчами миллии мо дар баробари дигар рамзҳои давлатӣ мақому мартабаи махсусе чун рамзи садоқат, рафоқат ва фахру ҳувиятро дорост, ки таҷассумгари ифтихору номуси ватандорист.
       Бешубҳа, аз азал шукуҳи шаҳомати Парчами миллӣ дар зеҳни мардуми мо ҳисси ифтихори миллиро баланд бардошта, муҳаббати ҳар тоҷику тоҷикистониро нисбат ба Ватан афзун мегардонад.
       Чуноне, ки фарзанди фарзонаи миллати тоҷик, Пешвои муаззам, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар яке аз суханронии худ иброз доштанд: «Ойини бостонии парчамдорӣ-аз дирафши ковиёнӣ то парчами имрӯзаи давлатӣ-дар тӯли таърихи дуру дарози тоҷикон имкон фароҳам овард, ки миллати сарбаланди мо таҳти ин рамзи ватандорӣ дар муқобили ҳама гуна таҳдидҳо истодагарӣ карда, мероси ғании ниёгон, арзишҳои бостонии миллӣ ва дар маҷмуъ, ҳастии миллати худро ҳифз намояд.
       Парчами давлатии Тоҷикистон рамзи истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон, дӯстиву бародарии ҳамаи миллатҳои он ба шумор меравад. Ин рамзи давлатӣ шаҳрвандонро ба зиндагии ором, сулҳу осоиш ва талош ба хотири ҳаёти арзанда, рушду нумӯи ҳаматарафа ва соҳибихтиёрию соҳибдавлатӣ сафарбар менамояд.
       Воқеан парчам дар фаъолияти давлатдорӣ, аз он ҷумла дар гузаронидани чорабиниҳои расмию ғайрирасмии давлатӣ, фарҳангӣ, варзишӣ, ҳамчунин дар муносибатҳои байналмилалӣ ва дар ҳаёти ҳаррӯзаи ҳар як фарди ҷомеаи Тоҷикистон мавқеъ ва нақши хоси худро доро мебошад.
       Таҷрибаи гузаштаи парчамбардории миллати тоҷик агар аз як тараф боиси ифтихори халқи тоҷик бошад, аз тарафи дигар асоси ҳастӣ ва пойдории давлатдории  ин миллати соҳибтамаддун аст.
       Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки имрӯз ҳамчун як рамзи милию давлатӣ шинохта шудааст, албатта, он дар як заминаи хушку холӣ ба миён наомадааст ва аз сарчашмаҳои хеле зиёди фарҳангӣ дар иртибот ба омода кардани он истифода шудааст. Дар Иҷлосияи  16-уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки дар вазъияти бениҳоят ҳассоси ҷанги шаҳрвандӣ, дар шаҳри бостонии Хуҷанд баргузор гардид, парчами кунунии Тоҷикистон  мавриди қабул қарор гирифта буд.
       Бояд гуфт, ки рамзҳо хеле муқаддас мешаванд ва дар баробари ин он аломату рангҳое, ки дар Парчами Тоҷикистон интихоб шудаанд, ҳар кадоме мазмуну муҳтавои амиқ доранд, ки дар онҳо агар аз як тараф гузаштаи кишвари мо, яъне принсипи таърихият ба  эътибор гирифта шуда бошад, аз тарафи дигар меросбарии арзишҳои фарҳангию ахлоқӣ, маънавию илмӣ ва дигаре, ки дар гузашта буд ва мо то ба имрӯз онро идома дода истодаем, ифода ёфтаанд.
       Чуноне, ки дар ин бора худи Пешвои миллат иброз медоранд: «Қабули Парчами давлатӣ дар вазъияти ниҳоят ҳассос- нахустин солҳои таърихи давлати ҷавону тозаистиқлоламон ба мардуми мо тавони тоза бахшид, эҳсоси миллиро такон дод, қувваҳои солими ҷомеаро муттаҳид сохт ва онҳоро нерӯ бахшид, ки таҳти парафшонии парчами давлати озоди худ сохтори конститутсиониро барқарор намоянд. Нерӯҳои содиқ ба Ватану миллат маҳз зери Парчами давлатӣ сарҷамъ гардиданд ва дар кишвар сулҳу субот, иттиҳоди қавии кулли сокинони мамлакат таъмин карда шуд».
       Бояд зикр намуд, ки бо ҳама ифтихору имтиҳони таърихӣ мо аз он шукрона дорем, ки парчами мо рамзи ҳуввияту ҳушёрист, ки барои таҷассуми таҷрибаи давлатдории миллӣ ва ваҳдату бунёдкорӣ заминаи бузурге эҷод менамояд.
       Парчам дар ҳарду давру замон ва дар ҳар давлату ҷомеа муаррифгари миллату давлат аст.
       Парчам маҳз дар таъриху тамаддуни миллати куҳанбунёди тоҷик мақоми арзандаро доро буда, имрӯз як ҷузъи муҳими таърих ва фарҳанги миллати тамаддунсози тоҷик ба шумор меравад.
       Аз ин рӯ, эҳтироми парчами давлатӣ ва расидан ба қадри рамзҳои муқаддаси ватани соҳибистиқлол вазифаи ифтихорӣ ва қарзи шаҳрвандии ҳар як фарди ҷомеа ба шумор меравад.
       Ифтихор аз парчами кишвар ин, ифтихори миллати куҳанбунёди мост, ки дар тӯли асрҳо ба кашмакашиҳои таърихӣ нигоҳ накарда, ҳамчун рамзи миллати соҳибтамаддун боқӣ мондааст. Зеро имтиҳони ин эҳё ва шинохти нави Парчами миллӣ, ҳамчун хотираи арзишманди фарҳангу тамаддун ва нишони соҳибдавлатию мустақилияти миллати тоҷик аст.
       Имрӯз Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳамчун рамзи миллат ва нишон аз кишвари соҳибистиқлоле дар ақсои олам парафшонӣ мекунад ва ба оламиён аз мавҷудияти давлати комилҳуқуқе бо номи Тоҷикистон мужда медиҳад.
       Инак, бо сарбаландии комил ва муттаҳидии зери як парчамона мардуми шарифи Тоҷикистон ва ҳамватанони бурунмарзиро ба Рӯзи Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон самимона муборакбод мегӯям.
       Бигзор Парчами давлатӣ болои сари миллату давлати тоҷикон абадан ҷилвагар парафшон ва бахтовар бошад!
 
Бо эҳтиром,
Олимзода Орифҷон Олим
мудири бахши Хадамоти муҳоҷират,
роҳбари намояндагии Ташкилоти ҷамъиятии ҷавонон "Созандагони Ватан"-и КИ ҲХДТ дар ноҳияи Варзоб 
 
  1. ДАР НОҲИЯИ ВАРЗОБ ЧОРАБИНИИ ТАНТАНАВӢ БА ИФТИХОРИ РӮЗИ ПАРЧАМИ ДАВЛАТИИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН ДОИР ГАРДИД
  2. Тоҷикистон –Ватани азизи ман
  3. Ғолибон муайян гардиданд
  4. Рӯзи Парчами Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ноҳияи Варзоб